ఎవరా వేలుపు?

ఎవరా వేలుపు? 

--------------------

భావరాజు పద్మిని -21/2/17

ధనము చేతనే ధరను విభవమని

సంపదలిచ్చెడి దెవరని తిరిగితి

తనదు భక్తుని కుబేరుని చేసిన

తెల్లని దొరయే తారస పడెను

ఇంతుల పెన్నిధి సౌభాగ్యమ్మని

ఇచ్చెడి దెవరిని ఇటునటుజూచితి

సర్వమంగళను సగము మేనిలో

బెట్టిన భవుడే బొడమెను కనులకు

కష్టములెన్నడు కోరదు మనసు

సుఖముల కొరకే పరుగులు తీసెను

సకల శుభములను సులువుగ నిచ్చెడి 

శుభకరుడితడని చాటెను చరితము

దీర్ఘాయువుకై పూజలు సేయగ

దిక్కై బ్రోచెడి దేవర నడిగితి

మరణము బాపి భక్తుల గాచిన

మృత్యుంజయుడిని చూపెను చిత్తము

జన్మమె కామపు కొలిమిన కాలగ

గతి ఎవరని నే గడగడ లాడితి

కాముని కంటను కాల్చిన కపర్ధి

కాచును నన్నని జెప్పెను శాస్త్రము

విషయము తెలిపే విద్దెల నిచ్చెడి

వేల్పుకొరకు నే వెదకుచునుండితి

దక్షిణ ముఖుడయి జ్ఞానమొసగెడి

దేవుడొకరు దరి దొరికెను నాకు

కర్మపు సర్పము కోరల చిక్కిన

జన్మల బాపే జతకై నెమకితి

పాములజుట్టి గరళము మ్రింగిన

జంగమదేవర జోడనె సత్వము

ఇహమున పరమున ఇన్నిటి నిచ్చెడి

ఈశ్వరుడే ఇట కొలువై ఉండగ

వేరు వేల్పులకై వెదకగనేల

పశుపతి పదముల పట్టుము మనసా!

సిత్తరాల దేవుడండి (జానపద గేయం)

సిత్తరాల దేవుడండి (జానపద గేయం)

-------------------------------------

రామానుగ్రహంతో – భావరాజు పద్మిని 23/1/17

ఈ మధ్యన భద్రాచలం వెళ్ళినప్పటి సంగతి. ‘సిత్తరాల దేవుడండి శ్రీరాముడు’ అన్న పల్లవి స్ఫురించింది. అవునా, ఎందుకు ? అని ఆలోచిస్తే... కోతులు, ఎలుగులు, ఉడుతలు... వీటిని వెంట బెట్టుకుని ఎవరైనా మహావీరుడైన రావణుడితో యుద్ధానికి వెళ్తారా ? ఒక పామరుడి దృష్టితో చూసి, దీనిమీద పాటరాయమన్న ఆజ్ఞ వచ్చింది. అసలే జానపద భాష... పాట రాయాలంటే, దానికో గతి, నడక, లెక్క ఉంటాయి. మధ్య మధ్య ప్రాసలు కలిస్తేనే పాటకు ఒక సొబగు ఒస్తుంది. మొత్తానికి రాములవారి దయతో ఇలా కుదిరిందండి. ఇవాళ చదివి ఆనందించండి, రేపు పాడి వినిపిస్తాను.

పల్లవి :

సిత్తరాల దేవుడండి సీరాముడు

పెజల/నా సిత్తమంత దోసెనండి ఈ రాముడు

చరణం 1 :

కుదురుగున్న రాయినేమో ఆడదాన్ని సేసెనంట

ఎంగిలి పల్లిత్తేనూ సంబరాన తిన్నడంట

పేద గుహుడి పడవనెక్కి పోయింది ఎందుకంట ?

ఎక్కువేమి తక్కువేమి లేదని సెప్పేందుకంట //సిత్తరాల//

చరణం 2 :

పక్షి మాటలాలకించి సీతజాడ దెలిసెనంట

ఎలుగులెంట బెట్టుకోని ఎదరకేగి నిలిచెనంట

కోతిమూక తోటిసేరి సంగరాన దూకెనంట

ఉడుత సాయమైన గాని వద్దనంక పొందెనంట //సిత్తరాల//

చరణం 3 :

జీవజంతులంటె ఇంత మక్కువేల సూపెనంట ?

తేరిపార సూడ నితనె ఎనక ఏమిసేసెనంట ?

జంతు జనమలెత్తుకుంట మడిసిగాను మారెనంట

గుట్టుగానె అన్నిట్లో నిండినట్టు సాటెనంట //సిత్తరాల//

శ్రీ రామ పాదుకార్పణమస్తు !

ప్రతిమను ప్రేమించితివా?

ప్రతిమను ప్రేమించితివా?

**********************

భావరాజు పద్మిని – 22/1/16

ప్రతిమను ప్రేమించితివా - ప్రీతి ఎటుల చెబుదువమ్మ?

చెప్పిన నవిపోదురుగా - ప్రాణమెటుల ఓపునమ్మ ?

ఉలకడమ్మ పలకడమ్మ - ఊరకనే నిలుచునమ్మ

కదలడమ్మ మెదలడమ్మ - కాంక్షలెటుల దీరునమ్మ?

భూజాతవుగా గోదా – భూమి వలెనె ఓర్పు నీకు

సహజముగా అబ్బెనేమో – సహనమె నీకెక్కువమ్మ

అమరికగా పూలుగోసి - అందమైన మాలలల్లి

స్వామికెటుల నుండునని - నీవుదాల్చి జూచితివే.

మాలలవే తానుదాల్చి - మురిసెగాని మాధవుడు

మక్కువెంత తనుదాచెనొ - పెదవివిప్పి జెప్పడమ్మ.

తండ్రి జూచి కేకలేసి – అపచారము వలదన్నను

వలచినాను హరిననుచును – చెప్పజాలవైతివమ్మ.

తల్లిలేని బిడ్డవమ్మ – తండ్రికేమి తెలియునమ్మ

చిలుకతోను జెప్పుకున్న – పక్షికేమి తెలియునమ్మ

అన్నిటను అమరిన హరి – మూగ మనసు తెలుసుకుని

చెంగటనే చేర్చకున్న – చెలువమెటుల ఓపునమ్మ?

మార్గశిరపు మాసమున - చెలులగూడి వ్రతముజేసి

కృష్ణుడినే భర్తగాను - కోరమని చెబితివమ్మ.

నమ్మికెంత నున్నగాని - నిబ్బరంగ నున్నగాని

బేలగుండె మాటుదాగు - బెంగనెటుల ఓర్తువమ్మ.

గుండెలోన నింపుకున్న - ప్రేమయంత జ్వాలయయ్యి

కణకణము కాల్చెనమ్మ- ఎంత పరితపించితివమ్మ?

నీ ఊపిరి సెగలు రేగి – దిగులు మబ్బు మనసు మూగి

హరిమదినేయదిచేరి – ప్రేమజడిని తడిపెనమ్మ.

ప్రణయమెంత చిత్రమమ్మ – విరహమెంత వింతయమ్మ

కలసినంత సుధలుజిలుకు – విడచినంత విషముతొలుకు

మోదమైన ఖేదమైన – సమముగాను జంటకొసగు

నొప్పినొసగు ప్రేమయే – దాని కౌషధమూయగుగదమ్మ.

హరినిగాక పరుని చూడ – నిరసించెను నీ కనులు

పెండ్లాడగ నితరులనే – ప్రతిఘటించె నీ మనసు

రంగనాధునే నాధునిగా – వలచిన నీ మది యెరిగి

పెండ్లాడగ కబురంపెను – హరియే నీకోసమమ్మ.

ప్రతిమను పెండ్లాడగాను – తరలి పోయినావు తల్లి

చిత్రముగా జూచుజనుల –మ్రొక్కిపోయినావు తల్లి

వైభవముగ రంగపతిని – కూడి రంగ నాయకివై

పెండ్లి తంతు ముగియగానె – పతిలోనే కలసితివి.

నిండు ప్రేమ మదినున్నను – రాయి కూడ కరుగునని

జీవుడైన దేవుడైన – దిగివచ్చి వలచునని

ప్రతిమలోన ప్రభుని జూచి – వలచీ వలపింపజేసి

భువికి చాటినావు తల్లి – ధన్యచరిత వైతివమ్మ.

(అమ్మ దయ ఉంటే అన్నీ ఉన్నట్లే. గోదామాత దయామృతపాతమిది.)

//ఆనందాశ్రువు//

//ఆనందాశ్రువు//

**************

భావరాజు పద్మిని - 27/12/16.

ఓ విధాతా !

వేకువ సూర్యుడి కాంతిని ఇచ్చి,

కాంతికి కరిగే మంచును ఇచ్చి, 

జాలువానలను జగతికి ఇచ్చి,

వానకు అవిరిసే హరివిల్లును ఇచ్చి, 

కన్నుల కట్టే వెన్నో సొబగుల.

పట్టు పానుపుల సుఖముల నిచ్చి, 

పలు తెరగుల వస్త్రములను ఇచ్చి,

ప్రేమ దారులను పులకల నిచ్చి, 

మేనికి మెత్తటి సుఖముల నిచ్చి,

తనువును తేల్చేవెన్నో హంగుల.

గాలికి పూవుల పరిమళ మద్ది,

మేనికి అత్తరు గంధములలది,

వంటల వాసన పీల్చగ చెలగి,

మట్టి వాసనకు మనసే పొంగి,

ఊపిరినింపే వెన్నో ఊహల.

మధుర గానమున మైమరపించి,

పక్షుల కువకువ సడులనుముంచి,

మమతల మాటల మానసమెగసి,

నాదము వినగా మోదము పొంగి,

వీనుల కొసగే వెన్నో విందుల.

కమ్మని రుచులకు కాంక్షలు రేగె,

మాటల తేటలు కోటలు దాటే,

పాటల తేనెల ఊటలు పారె,

భావములన్నీ భాషను అమరె,

రసనను నింపేవెన్నో రసముల.

ఎన్ని మాయలను ఇలను నింపినా,

దయతో ఎన్నో వరముల నిచ్చిన,

కన్నుల మూసి నిను మది నింపి,

భక్తిని పొంగే మానసమందున,

తాదాత్మ్య మొందిన మేను మరువగా,

తెలియకె కంటను కారెనొకశ్రువు.

ఆనందాంబుధి జాలుయశ్రువే,

అన్నిటికన్నను తియ్యగనున్నది.

అన్నిటి కన్నను మిన్నగనున్నది.

నీదు సృష్టిని, కల్గు సుఖములను,

ఇంద్రియ బలముకు దీటుగ నిలచి,

అశ్రువు తలదన్నుటయే చోద్యము,

అశ్రువు మించుటె కాదా రమ్యము?

ఏమి చిత్రమిది ? వింతయిదేమి?

కోటి సోమవార పద్యాలు

కోటి సోమావారం సందర్భంగా శివుడికి తేటగీతిలో ఐదు పద్యాల మాలిక... తప్పులుంటే పెద్దలు దయుంచి తెలుపగలరు.

తుమ్మి పువ్వుల పూజను తుష్టి నీకు

ముళ్ళ కాయల నిడగను ముదము నీకు

అల్ప వస్తువుల నొసగ యాదరించె

హరుడ నీసరి ఎవ్వరు అమరులందు ||

విషము గళమున దాచేవు వింత కాద ?

విషపు పాముల చుట్టేవు బెదురు లేద ?

భూత గణములె బంటులై పొలయుచుండు

హరుడ నీసరి ఎవ్వరు అమరులందు ||

అగ్గి కంటిని దాచేవు ఆర కుండ

గంగ జడలను చుట్టేవు కార కుండ

శీత చంద్రుని కాపాడ శిఖను తొడిగె

హరుడ నీసరి ఎవ్వరు అమరులందు ||

జంతు చర్మము బట్టగ చాప చుట్టి

వల్ల కాటినె ఇంటిగ వరల బెట్టి

బుగ్గి ఒంటికి పూసుకు పొంగిపోవు

హరుడ నీసరి ఎవ్వరు అమరులందు ||

రాగ మెరుగని వైరాగ్య రాయుడీవు

సంగ మెరుగని జంగమ సామివీవు

భవ హరుడ కలి తమమును బాపి కాచు

హరుడ నీసరి ఎవ్వరు అమరులందు ||

- భావరాజు పద్మిని

7/11/16

నీసరి ఎవ్వరు నీలకంధరా !

నీసరి ఎవ్వరు నీలకంధరా !

---------------------------------

భావరాజు పద్మిని - 16/10/16

సుమశరుడిని నువు కాల్చినావట

దక్షుని మదమును ద్రుంచినావట

బ్రహ్మ మత్సరము అణచినావట

వికారమంటని విహితయోగివట

చంద్రుని కావగ శిరసునుంచితివట

గంగను నిల్పగ జడనుగట్టితివట

విషపు నాగులను కట్టుకొందువట

గరళమె గళమున అదిమినావట

మంచుకొండవలె కరిగిపోదువట

మ్రొక్కిన గ్రక్కున వరమిచ్చెదవట

లోకువ గట్టిన లెక్క చేయవట

రాగము తెలియని విరాగి నీవట

సగము దేహము సతికినిత్తివట

దక్షిణ మూర్తివై జ్ఞానమొసగెదవట

భక్తుల మృత్యువు బాపి కాతువట

నీసరి ఎవ్వరు నీలకంధరా !

కామము కమ్మెను క్రోధము కాల్చెను

లోభము కూల్చెను మదము ముసిరెను

మత్సరమణచెను మోహము మీరెను

ఆరుశత్రువుల నరికట్టలేనైతి.

ఇన్నిటి నడుమన ఇరుకునబడితిని

అన్నిట గెలిచిన నిన్ను చేరితిని

శిరమును వంచి శరణు వేడితిని

శంకర పాపముబాపి గావుమా !

పిలచినంతనె పరుగున వచ్చెడి

బోళాశంకర మొరలాలింపుము

సంగము బంధము రాగామంటని

జ్ఞానజ్యోతినే ఆత్మను నిలుపుము

గురువే శివుడని చాటిన స్వామీ !

గురుపాదుకలను గురిని నిల్పుము

గురుధ్యానమునే మరలనీయక

గురునె లయమగు మార్గము జూపుము.

నీడ చెప్పిన నిజం

ఒక స్థితిలో భక్తుడి మనసు భగవంతుడిలో లయమైపోతుంది. ప్రతి శ్వాసలో , ప్రతి స్పర్శలో , ప్రతి పిలుపులో , ప్రతి ప్రాణిలో అనంతుడి స్వరూపమే గోచరిస్తుంది. జీవాత్మ పరమాత్మలో లయమైన అద్వైత స్థితి అది. పరమాత్మ దయ ఉంటే తప్ప, ఆ స్థితి భక్తుడికి త్వరగా అవగతం కాదు. కృష్ణారాధిక రాధిక కూడా ఇప్పుడు అదే స్థితిలో ఉంది. 'నల్లనయ్య లాగే నీవూ కృష్ణ వర్ణంలోనే ఉంటావు కదూ, నాలో ఈ తృష్ణ ఎందుకో చెప్పవూ...' అని యమునమ్మను అడిగింది. ఆమె ఏమి చెప్పిందంటే...

నీడ చెప్పిన నిజం 

-------------------------

భావరాజు పద్మిని  - 11/3/15

తనువు తాకే అనిలమైనా 

అనంతుడేనన్న అనుభూతి !

కన్నులు కాంచే ప్రతి రూపూ 

కన్నయ్యేనని కనికట్టు !

వీనుల మ్రోగే ప్రతి రవము 

మురళీధరుడని మైమరపు !

కలనైనా, మెళకువనైనా 

నల్లనయ్య మధుమురళీ రవళి !

పున్నమి సంద్రంలా ఎగసే,

అలౌకిక ఆనందతరంగం !

అంతలోనే చీకటి మబ్బులా, 

మనసును కమ్మే నిర్వేదం !

చెట్టూ, పుట్టా, చేమ, అంతటా 

లీలామోహనుడి లాస్యమే !

దృశ్యజగతికి దూరంగా ఆత్మ 

ఆనంద డోలికల్లో నర్తన !

నిలువెల్లా దహించే ఈ తపనఏల?

ఈ తృష్ణ ఎందుకో నువ్వైనా చెప్పవూ ?

నీవూ నల్లనమ్మవేగా యమునమ్మా !

అడిగింది కృష్ణారాధిక రాధిక !

నల్లని యమునమ్మ నవ్వి,

నీటిలో నీ నీడ చూసుకో అంది...

నీటిలోని కన్నయ్య నీడ నవ్వింది,

నీవే నేనంటూ నమ్మబలికింది.

నీ ఊపిరి, దేహం, ప్రాణం,

అంతా కృష్ణమయం అని,

తనువులు వేరైనా , ఏనాడో 

రాధ ఆత్మ కృష్ణునిలో లయమయ్యిందని.

అద్వైత భావనకు అర్ధం తెలిసి,

అన్వేషణ మానుకుంది రాధమ్మ.

అంతటా తానే ఉన్న స్వామిని,

అణువణువులోనూ ఆస్వాదిస్తోంది.

కృష్ణమయం జగత్ సర్వం !!